«Ափսոսում եմ, որ նվիրված եմ եղել մի մարդու, ով դրա արժանիքները չուներ». «Իրավունք»

«Իրավունք» թերթը գրում է.

«Իրավունք» թերթի զրուցակիցն է ՀՀ ամենահեղինակավոր դատավորներից` ՀՀ վերաքննիչ դատարանի դատավոր, Դատավորների միության նախագահ Ալեքսանդր Ազարյանը, ում հետ զրուցել ենք օրենքից եւ առավելեւս քաղաքականությունից դուրս: Հայտնի դատավորը առաջին անգամ խոսել է իր կյանքի ամենամեծ ձեռքբերման, ամենախորը ափսոսանքի, դավաճանության եւ այլ հարցերի մասին` պատասխանելով «Իրավունքի» բլից հարցերին.

– Պարոն Ազարյան, ի՞նչ է հայրենիքը Ձեզ համար:

– Սրբություն:

– Արցա՞խը:

– Հայրենիք:

– Զինվո՞րը:

– Երեխաս:

– Ընկե՞րը:

– Թիկունք, հենարան:

– Ի՞նչը երբեք չեք ների:

– Երբեք չեմ ների դավաճանությունը, երբեք:

– Ձեր կյանքի ամենամեծ ձեռքբերումը:

– Ամենամեծ ձեռքբերումը իմ ընկերներ են, որոնց շնորհիվ ես այսօր կամ այն, ինչ կամ:

– Մի բան, որի համար շատ եք ափսոսում:

– Շատ եմ ափսոսում, որ ժամանակին նվիրված եմ եղել մի մարդու, ով, ինչպես ժամանակը ցույց տվեց, դրա արժանիքները չուներ:

– Եթե իմանայիք, որ Ձեր կյանքի վերջին վայրկյաններն եք ապրում, ի՞նչ կանեիք:

– Կյանքիս վերջին վայրկյաններին կաղոթեի հայրենիքիս, երեխաներիս, ընկերներիս և բոլոր հարազատ մարդկանց համար»:

Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Իրավունք» թերթի՝ այսօրվա համարում։